ماده 2 قانون برگزاری مناقصات

واژگانی که در این قانون به کار برده شده، به شرح زیر تعریف میشوند:

الف – مناقصه: فرآیندي است رقابتی براي تامین کیفیت موردنظر (طبق اسناد مناقصه) که در آن تعهـدات موضـوع معامله به مناقصه گري که کمترین قیمت متناسب را پیشنهاد کرده باشد واگذارمیشود.
ب – مناقصــه گــزار : دســتگاه موضــوع بنــد ب مــاده 1 ایــن قــانون کــه مناقصــه را برگــزار مــی نمایــد.
ج – مناقصه گر: شخصی حقیقی یـا حقـوقی اسـت کـه اسـناد مناقصـه را دریافـت و در مناقصـه شـرکت مـی کنـد .
د – کمیته فنی بازرگانی: هیأتی است با حداقل سه عضو خبره فنی بازرگانی صـلاحیتدار کـه از سـوي مقـام مجـاز دستگاه مناقصه گزار انتخاب میشود و ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها و سایر وظـایف مقـرر در ایـن قـانون را بـر عهده میگیرد.

هـ – ارزیابی کیفی مناقصه گران: عبارت است از ارزیابی توان انجام تعهدات مناقصه گران که از سوي مناقصه گزار یا به تشخیص وي توسط کمیته فنی بازرگانی انجام میشود.
و – ارزیابی فنی بازرگانی پیشـنهادها : فرآینـدي اسـت کـه در آن مشخصـات، اسـتانداردها، کـارایی، دوام و سـایر ویژگیهاي فنی بازرگانی پیشنهادهاي مناقصه گران بررسی، ارزیابی و پیشنهادهاي قابل قبول برگزیده میشوند.
ز – ارزیابی مالی: فرآیندي است کـه در آن مناسـبترین قیمـت بـه شـرح منـدرج در مـاده 20 ایـن قـانون از بـین پیشنهادهایی که از نظر فنی بازرگانی پذیرفته شده اند، برگزیده میشود.
ح – ارزیابی شکلی: عبارت است از بررسی کامل بودن اسناد و امضاي آنها، غیر مشـروط و خوانـا بـودن پیشـنهاد قیمت.
ط – انحصار: انحصـار در معاملـه عبـارت اسـت از یگانه بـودن متقاضـی شـرکت در معامله کـه بـه طـرق زیـر تعیین میشود:
 اعلان هیأت وزیران براي کالاها و خدماتی که در انحصار دولت است.
 انتشار آگهی عمومی و ایجاب تنها یک متقاضی براي انجام معامله.
ي – برنامه زمانی مناقصه: سندي است که در آن زمان و مهلت برگـزاري مراحـل مختلـف مناقصـه، مـدت اعتبـار پیشنهادها و زمان انعقاد قرارداد مشخص میشود.